http://papkh.com/?p=1036
برادران شهید: علی” غلام رضا ” محمد ابراهیم ادبی مهذب. شهرستان فومن
خرداد ۱۶ام, ۱۳۹۲ بازدید از مطلب 719 views
بسیجی شهید علی ادبی مهذب فرزند شادروان اسحاق به سال ۱۳۴۵ در خانواده‌ای مذهبی و پرهیزگار دیده به جهان هستی گشود. دوران ابتدایی و راهنمایی را در شهر فومن به پایان رسانید و بعد از آن، تا سوم نظری در رشته‌ی علوم انسانی ادامه‌ی تحصیل داد.در دوره نوجوانی، بسان دیگر برادران خود با مسائل دینی و مذهبی آشنا شد و پایبند به فرایض دینی و اسلامی گردید.
این شهید والامقام با چنین روحیه‌ای، پس از شروع جنگ تحمیلی به نهاد بسیج شهرستان فومن پیوست و همانند دیگر برادران خود، به ویژه محمد ابراهیم و غلامرضا، بعنوان یک بسیجی مبارز، در ستاد این نهاد به فعالیتهای انقلابی ـ فرهنگی پرداخت.این شهید جاویدالاثر هیجده سال بیشتر نداشت که برای مبارزه با دشمن بعثی، رهسپار جبهه‌های حق علیه باطل شد و از این طریق به ندای رهبرکبیر انقلاب اسلامی، لبیک گفت. در حضور سبز او در جبهه، یک بار زخمی شد و برای بار دوم که در واقع بعد از به شهادت رسیدن برادرش محمدابراهیم بود، دیگر توان ماندن در این دنیای فانی را نداشت و بار دیگر، راهی جبهه‌های نبرد شد و در منطقه‌ی کردستان به مبارزه خود ادامه داد.او در کردستان بی‌سیم چی بود و مدتی را در این سمت به فعالیت پرداخت. در واپسین روزهای زمستان سال ۶۴ بود که برای کسب اطلاعات بیشتر از موقعیت دشمن، با گروهی به سمت نیروهای عراقی در منطقه سلیمانیه رفت که در طی یک درگیری در دوم اسفندماه همان سال، یکی از دوستانش شهید و یکی از پاهایش نیز قطع شد. در این درگیری بود که از علی خبری نشد و گویا به جمع مفقودالاثرها پیوسته و در حقیقت به شهادت رسیده بود. مدتها از شهادت او گذشت، تا اینکه پس از سالهای دوری از وطن، جسد مطهرش را شناسایی کرده و بعد از انتقال به زادگاهش، او را در گلزار شهدای فومن به خاک سپردند. روحش شاد و یادش برای همیشه گرامی باد.
در فرازی از وصیت‌نامه‌اش آمده است:
«… اوراق زرین کارنامه آزادی و آزادگی، از آن انسانهایی است که به آرزوی گسترش حق و برقراری حکومت حق زیسته‌اند و گرانمایه
عمر خویش را بر سر این راه از کف داده‌اند و زندگی جاوید را به پاداش این گرانمایگی و
آرمان مقدس کسب کرده‌اند. آنان مشعلهای فروزانند که تاریکی زندگی را از پیش راه و
نگاه ما به یک سو می‌زنند».
شهید محمدابراهیم (امیر) ادبی مهذب فرزند ابوالشهدا شادروان اسحاق ادبی مهذب به سال ۱۳۴۳در خانواده‌ای مذهبی در شهر فومن تولد یافت. این شهید بزرگوار، پس از طی دوران کودکی وارد مدرسه شد و پس‌از گذران مقطع ابتدایی و راهنمایی، تا سال سوم نظری در رشته‌ی فرهنگ و ادب به تحصیل ادامه‌داد.بعد از پیروزی انقلاب، بسان دیگر برادران خود به عضویت نهاد بسیج فومن درآمد و مدتی را در این نهاد بسر برد و در آن به فعالیتهای مختلف پرداخت. به مسائل دینی و مذهبی آگاه بود و به نماز و مسجد اهمیت می‌داد. دارای رفتاری عالی و گفتاری سنجیده بود و همواره به شهادت عشق می‌ورزید. از روی علاقه و عشقی که به جبهه داشت و همچنین احساس مسئولیتی که در رابطه با دفاع از میهن می‌کرد، داوطلبانه به جبهه‌های نور علیه ظلمت رهسپار میشد.
این شهید ارجمند، زندگی را جز شور و عشق به اسلام و مسلمین نمی‌دید و با وسعت نظر و جاذبه‌ی بسیار بالای خود، دوستان زیادی در نقاط مختلف داشت. در یکی از عملیاتها در جبهه، جانباز گردید و از ناحیه‌ی چشم و پا محروم شد، ولی همچنان عشق به جبهه و جنگ با دشمن داشت و پس از شنیدن شهادت یکی از بهترین دوستان خود به نام شهید محمود فلاحتی، سر از پا نمی‌شناخت، تا اینکه روزی با ارتباطی که با دوستان خود در جبهه داشت، شنید که قرار است عملیاتی صورت گیرد.به این ترتیب خود را به منطقه جنگی جزیره مجنون رسانید و با یکی از گروهان به صورت داوطلب، با مقبولیت بی‌سیم چی، در اسفندماه ۱۳۶۴ در عملیاتی موسوم به «بدر» شرکت نمود، و سرانجام دردوازدهم اسفندماه همان‌سال در این عملیات، در جزیره مجنون (هورالعظیم) به آرزوی دیرینه‌اش‌که همان شهادت بود رسید و با این دنیای فانی وداع کرد.شهید ادبی بسان دیگر برادران شهید خود، راه صلاح و فلاح را پیمود و به ریسمان خداوند چنگ زد. او از جمله کسانی بود که راهیان راه مستقیم بودند. آمرون به معروف و ناهیان از منکر و پرچمدار ایمان، ایثار، شهامت و در نهایت، شهادت بودند. روحش شاد و راهش مستدام باد.
در فرازی از وصیت نامه‌ی این شهید، انعکاس عشق و اشتیاقش نسبت به اهدافش را این گونه می‌بینیم: «…پدر و مادر عزیزم، آنطوری که شما اطلاع داشتید، هدفی جز به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی که کاری به سوی خداست، نداشته، پس آن چیزی را که در راه خدا می‌دهید، استقامت داشته باشید که شهیدان زنده‌اند و پیش خدای خود روزی می‌خورند».
معلم شهید غلامرضا ادبی مهذب فرزند شادروان اسحاق به سال ۱۳۳۸ در خانواده‌ای متدین و مذهبی در شهر فومن چشم به جهان گشود دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت و نمرات عالی پشت‌سر گذاشت و بعد از اتمام دوره راهنمایی، وارد مقطع متوسطه در دبیرستان شهید محمدرضا کدیور (امیرکبیر سابق) گردید و موفق به اخذ دیپلم در رشته‌ی علوم تجربی در خرداد ماه ۱۳۵۷ شد. پس از دریافت مدرک دیپلم، به مرکز تربیت معلم راه یافت و در آنجا نیز، موفق به اخذ فوق دیپلم آموزش ابتدایی گردید.
این شهید سرافراز اسلام در طی این دوران، علاوه بر اهتمام در تحصیل، به ورزش‌های مختلف، به ویژه فوتبال نیز می‌پرداخت و مدتها بعنوان بازیکن ثابت تیم منتخب جوانان گیلان در مسابقات جوانان ایران بود. او از نفرات برتر فوتبال به حساب می‌آمد و یک دفاع آخر بسیار زرنگ و باهوش بود. بازی را با تیم هلال‌احمر فومن در دسته اول گیلان ادامه داد و مدتها در این تیم، سمت کاپیتانی را داشت.
در سالهای انقلاب، از افراد فعال بود و در سال ۱۳۵۸ به تشکیل انجمن جوانان پیرو خط امام در شهر پرداخت و از انحراف جوانان بسیاری جلوگیری نمود. او بعد از تشکیل بسیج، از اعضای موثر و از مشاورین این نهاد بود. همچنین در جذب و هدایت نیروهای بسیجی و حزب‌الله، فعالیت چشمگیری داشت و بعلت فعالیتهای گسترده او در این نهاد انقلابی، به «سردار حزب‌الله فومن» معروف شده بود.
به سال ۱۳۶۰، در دوره دانشجویی بود که ازدواج نمود و ثمره آن، دو دختر گردید. پس از اتمام تحصیلات، در مورخه ۱/۷/۱۳۶۱ به استخدام اداره آموزش و پرورش شهرستان فومن درآمد و از همان تاریخ در دبستان دولتی استاد شهید مطهری اسلام آباد خشکنودهان، به عنوان آموزگار پیمانی به شغل شریف معلمی پرداخت. در دیماه این سال به سمت سرپرست دبیرستان شهید جعفر تیغ‌نورد (فردوسی سابق) منصوب شد و در سال ۱۳۶۵ نیز به معاونت پرورشی اداره آموزش و پرورش شهرستان فومن رسید.
بعد از شروع جنگ تحمیلی، در آبانماه ۱۳۵۹ در قالب اولین گروه بسیجی، آموزشهای مقدماتی را زیر نظر مربیان آن زمان، از جمله پاسدار شهید میثم (محمد)بیگلوو سایر عزیزان فراگرفت و در دهم آذرماه همان سال به منطقه‌ی جنگی سرپل ذهاب اعزام گردید که آن دوره، مقارن بود با شهادت شهید محمدرضا عامر و شهدای ذهاب که از بسیجیان و پاسداران رشت بودند. شهید ادبی بعد از گذران این دوران، مدتی به فعالیتهای سیاسی ـ فرهنگی پرداخت، تا اینکه در آبانماه ۱۳۶۲ به منطقه‌ی عمومی مریوان اعزام شد و در کنار سایر رزمندگان، بویژه رزمندگان گردان «جندالله» که در آن زمان نامش پرآوازه بود، به امر پاکسازی نیروهای ضدانقلابی پرداخت.
در این راستا براداران این شهید، پیوسته در جبهه‌ها حضور داشتند و بعد از شهادت دو برادر وی‌بود که شهید غلامرضا به ایشان پیوست. محمدابراهیم (امیر) با دو سال و اندی حضور در جبهه و پس از اینکه از ناحیه چشم و پا مجروح و جانباز انقلاب شده بود و سپس در اسفندماه ۶۳ در عملیات بدر، نزدیک پاسگاه ترابه در جزیره مجنون در درگیری با دشمن به شهادت رسید و پس ازشهادت امیر، برادر دیگر او علی حضورش را در جبهه دائمی کرد و یکسال بعد، یعنی بهمن ماه ۶۴ در عملیات والفجر در منطقه سلیمانیه به درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد.شهید غلامرضا بعد از اعزام مجدد به جبهه که در ۴/۲/۶۵ از طریق سپاه صورت گرفته بود، مدتی را در پشت جبهه‌ها گذراند، تا اینکه سرانجام به خط مقدم جبهه انتقال یافت و در عملیات کربلای ۲، جانشین فرمانده گروهان وقت (حاج بهروز جلایی) گردید. در این وقت از مداحی او نیز به نحواحسن استفاده میشد و با صدای خوشی که داشت، در مناسبتها و مانورها مداحی می‌نمود.
پس از چندی به گردان ابوالفضل (ع) منتقل گردید و فرماندهی گروهان ابوذر را برعهده گرفت، تااینکه پس از رشادت‌ها و دلاوری‌ها، سرانجام بر اثر بمباران هواپیماهای دشمن در منطقه‌ی عملیاتی شلمچه (در عملیات کربلای ۵) مجروح و در نهایت بعلت جراحات زیاد و در حالی که یک پای او را بر اثراصابت ترکش و عفونت زیاد قطع کرده بودند، به تاریخ یازدهم بهمن ماه ۱۳۶۵ در بیمارستان امام‌رضا (ع) مشهد، در دل شب با روحی بلند و ضمیری روشن به شهادت رسید و دعوت حق را لبیک‌گفت.
این شهید بزرگوار که جمعاً به مدت ۱۲ ماه و ۴ روز و در طی شش مرحله با عضویت بسیج درجبهه‌ها حضوری سبز داشت، بعد از انتقال پیکرش به زادگاهش، در طی تشییع جنازه‌ای باشکوه ازسوی اهالی فومن، به جایگاه ابدیش منتقل و در گلزار شهدای فومن به خاک سپرده شد.
این شهید بزرگوار که جمعاً به مدت ۱۲ ماه و ۴ روز و در طی شش مرحله با عضویت بسیج درجبهه‌ها حضوری سبز داشت، بعد از انتقال پیکرش به زادگاهش، در طی تشییع جنازه‌ای باشکوه ازسوی اهالی فومن، به جایگاه ابدیش منتقل و در گلزار شهدای فومن به خاک سپرده شد.
فرازی از وصیت‌نامه‌ی این شهید می‌خوانیم:
«… انقلاب را تنها در دور و اطراف خود به حساب نیاورید. انقلاب اسلامی، برای نجات بشریت از قید استعمار و استثمار است. در این راه، دیانت باید در کنار سیاست باشد که جدایی این دو، انحراف محض است…»
«… انقلاب را تنها در دور و اطراف خود به حساب نیاورید. انقلاب اسلامی، برای نجات بشریت از قید استعمار و استثمار است. در این راه، دیانت باید در کنار سیاست باشد که جدایی این دو، انحراف محض است…»
************************************************
بسمه تعالی ۱۱/۱۰/۱۳۶۴
خوشا آنان که با عشق حسینی شهادت را پذیرفتند و رفتند
شما باخانمان خودبمانید که مابی خانمان بودیم ورفتیم
سلام ، سلام از ته دل
ای چهاردیواری تاریکم ، می دانی که تا چندین روز دیگر من خواهم بود و تو و اعمالم ، می دانی ، و حتماً می دانی که چگونه خواهم کرد، قبرم! قبرم ! بگو،ببینم می توانی باذن الله از فشاری بکاهی، آخر من سنگ دل ،سنگ دلم . آخرمن بیچاره ، بیچاره ام ، آخر من .چه بگویم ، خودت خواهی فهمید، چگونه،نمی دانی مگر، فرشتگان انکرومنکر! هان فهمیدی، گناهکارم و معصیت کار ، قبرم آیا به اندازه ی کافی استحکام داری یا نه ، چرا گرزهای آتشین برفرقم ، نقره های گداخته از حیم و…..تو باید نظارگر باشی، راستی آیا می توانی اصلاً من را بپذیری یا نه ! یک خواهش دیگر دارم به هنگام سئوال ، می توانی مقداری دست به چشم و گوش گیری ، چون من خجالت زده ام ، نمی توانم تا ؟
طعنه های تو را گوش دهم ، قبرم : گوشت را بطرف قبرهای آنسوی آب کن ، حتماً قبرهای آنسوی آب با تو رفقات دارند :
طعنه های تو را گوش دهم ، قبرم : گوشت را بطرف قبرهای آنسوی آب کن ، حتماً قبرهای آنسوی آب با تو رفقات دارند :
امشب مهمانی برآنها خواهد آمد ، مهمانی عاشقی که تمام دوران عنفوانی خود را درخدمت اسلام عزیز بود، گوشت را تیز کن ، خوب گوش بده آیا می توانی پژواک صحبتهای فرشتگان با او را گوش دهی ! آنها حتماً امشب برای خوش آمد گوئی خواهند آمد ، خواهش ، خواهش می کنم . حداقل امشب از فشارت بکاه و به مهمانی قبرهای آنسوی آب رو ، نمی شود ، خواهش می کنم، آخر چرا نمی شود، هان میدانم ، مقصرم ، می پذیرم ، قبرم ، امشب ، قبرهای فراخ آنسوی آب ، فراختر خواهد شد ، امشب میزبان ، از آن میوه های بهشتی آماده خواهند کرد . امشب به فرزندانت ورود شیر ، شیری که شیر زمان بود ، جشن سرود و شادی برقرار خواهند شد آخر آن عاشق حسین ، آن رشید دوران اهل بیت و آن فرزند راستینی و یار واقعی اقا مهدی به کوی دوست؟؟است .
گوش کن ، خبرده و بگو وزیرا من ضعیف ، آنقدر به خود ظلم کرده ام که حتی دیگر گوشهایم بفرمان من نیستند و اگر و اگر شدخبری دارم که به نزد او رسان بگو اگر می شود در نزد خدا به شفاهت (شفاعت) برخیزید، آخر من پیش او آبرو ندارم
گوش کن ، خبرده و بگو وزیرا من ضعیف ، آنقدر به خود ظلم کرده ام که حتی دیگر گوشهایم بفرمان من نیستند و اگر و اگر شدخبری دارم که به نزد او رسان بگو اگر می شود در نزد خدا به شفاهت (شفاعت) برخیزید، آخر من پیش او آبرو ندارم
۱۴/۱۰/۱۳۶۴
رضا ادبی مهذب
رضا ادبی مهذب
بسم الله الرحمن الرحیم .انا لله وانا الیه راجعون . درود و صلوات به پیشگاه حضرت .ختمی مرتبت محمد بن عبدالله دوستی او علی بن ابی طالب و جمیع ذریه پاک و مقدسش و در انتها ، سلام آخر به محضر مبارک حضرت بقیه الله الاعظم منجی عالم بشریت و نماینده و بحق او امام امت خمینی بت شکن و جمیع شهدای اسلام . یکی از زمینه ها و ابزار شناخت انسان ، گشت و گذار در تاریخ است و مطالعه اقوام گذشته و تفحص در احوال مکذبین که چگونه با توجه به خوان گسترده الهی از سفره پربرکت ، توشه راه جمع نکردند که هیچ کفران نعمت نموده و متعاقباً خداوند که عذاب الهی خود را در دنیا نصیب آنها نموده . هرچند که مشخصه است رسول الله امر به ظاهر است و اصحاب آن بزرگوار بنا به دعای حضرتش از درگاه باری تعالی تنها و تنها در عالم برین به پاسخ اعمال و در نتیجه عقوبت با بهشت الهی خواهند رسید .اما اگر ذره ای بیندیشیم ولحظه ای وتنها یک لحظه عقل سلیم خود را به کار اندازیم این تاریخ جز انسانها نیستند ، اینهایند که باید با ساختن خود تاریخ بشریت را بسوی مقصد اصلی خود که خلیفه الهی انسان به عنوان نماینده خدا در روی زمین سوق دهند . و امروز با این مسئولیت بزرگ الهی بدوش ماست نمی دانم چه بگویم به خود می اندیشم که آیا می توانم در این برهه حساس تاریخ اسلام ،کمک کار اسلام باشم یا نه . حسبنا الله و نعم الوکیل نعم المولی و نعم النصیر باری عزیزان : جهان بشریت کنون چشم اندازش به این مرز وبوم است زیرا پس از ۱۴۰۰ سال ندای مظلومیت اسلام از حلقوم رسای یاران رسول الله که نه اصحابند ونه از تابعین وتنها این فریاد را از طلیعه داران همیشه حاضر نبود علیه استکبار عالمین متقی روحانیت دو سنگر شنیده اند ./پذیرفته اند ، خوشا به سعادت – آنها که با چشم دل پذیرای این بزرگ باشند که در این صورت خدای بزرگ به انسانها چشم بصیرت خواهد بخشید وابزار فرقان را در اختیار انسانها خواهد گذاشت . اما مسئله بزرگ این است که قرآن می فرماید .: لا یکلف الله نفساً الا وسعها. حضرت باری تعالی از هر کس آنقدر توقع دارد که وسع آن را دارد واگر کنون ما با توجه به این آیه همچون کبک سر در برف برده واین بار مسئولیت را به فراموشی سپاریم آیا آیندگان تاریخ ما را در ردیف کوفیان نا اهل قرار نخواهند داد ؟ آنان که با نوشتن ۱۲ هزار نامه ، امام را فرا خواندند سپس ،آه وواویلا ازاین غم ،چه کردند ،چه شد ،در روز اول محرم سال ۶۱ در بیرون کوفه به امامت حسین بن علی نماز خواندند اما در ۱۰ محرم سال ۶۱ همین نااهلان سر از پیکر فرزند رسول الله جدا کردند .طفل شش ماهه او اصغر خون پیکر او اکبرش رعنا جوان برادرش .آن علمدار سپاه لشکرش .سقای اهل خمیه اش .قاسمش ،آن یادگار نازنین برادرش و… را با لب تشنه کشتند وعریان وبی کفن دفنشان کردند . ای انسانها ،ای خفتگان متحرک ،ای کسانی که کنون این وصیت نامه را می شنوید هزاران وشاید هزاران بار این داستانهای رازدار را با گوش خود شنیدهاید اما چرا … کاروان سالار حسین بن علی به
سرداری زینب ندای مظلومیت اسلام را به گوش تاریخ رساند که در زمان نتوانستن باید خون داد،انسان بلاشک خواهد مرد واین بدن مادی به خاک سپرده خواهد شد واز آن چیزی جز چند تکه استخوان بجا نخواهد ماند ولی اعمال انسانها وتاریخ بشریت که نخواهد مرد ،گوش کنید با صغری وکبری یافتن سر در آخر نبریم ، روزگاری نطفه های بدنیا خواهند آمد وخواهند مرد ،اما چه بگویم ، آیا جواب خواهیم داشت ؟ وامروز پرچمدار کاروان سالار حسین ، خمینی کبیر است وبر ما تکلیف است که نگهبان خون پاک ثارالله باشیم ودر این راه جهاد را بعنوان اصل جدا نشدنی در زندگی روزمره بپذیریم وبدانیم که بهشت را بها میدهند نه به بهانه .بله همسرم : به زینب بیاموز که چگونه پیام رسان خون پدر –باشد به او داستان پر افتخار اسیری طفلان حسین را بیامرز وداستان خداحافظی سکینه با پدر ، در آخرین دیدار را یاد بده وبه او بگو همه خواهیم مرد اما مرگ حسین بن علی با مرگ ابن عباس صد فرق است به او بگوکه جهان صحنه کارزار حق وباطل است واگر در تمام زندگی در کنار حق نبودی زندگی را به پوچی خواهی گذراند به او بگو که پدر هرشب جمعه با جمیع شهداء به دیدار حضرت اباعبدالله الحسین خواهد رفت واگر میخواهد در فضای نورانی وپر از معنویت ، من هم در نزد ابا عبدالله بنشینیم وفخر کنم باید زینب باشد .همسرم : به زینب ودیگر فرزندم محدثه یاد بده که :دنیا محل گذر است ،وجایگاه آزمایش ، اگر نتوانیم از این ره توشه جمع کنیم در روز قیامت در نزد شهداء خجالت زده خواهیم شد . به آنها خوب قرآن خواندن وتفحص کردن در آن ، وقرآن را در صحنه زندگی آوردن وعمل کردن به آن را یاد بده وبگو که اگر میخواهید راه پدر را ادامه دهید ورستگار شوید قرآن تنها وسیله است . وتو همسرم : به خدا توکل کن ،صابر باش وهر وقت خواستی گریه کنی یاد کن از زینب زنی بزرگ که صبری به استواری –کوه داشت به مصائب اهل بیت گریه کن چون با گریه کردن به شهادت فرزندان رسول اسلام زنده خواهد ماند ،قرآن پایدار خواهد ماند .بیندیش به آینده اسلام وحاکمیت قرآن نه چند سال زندگی خود ،وفرزندان مارا هم اینگونه بیاموز . ودر صحنه زندگی خود ، در مدرسه کوشا باش به آنها –اسلام بیاموز که اگر به اسلام انس پیدا کردند یاران حسینی تحویل جامعه خواهند داد .واما مادرم : زحمتها کشیده ای ،رنجها برده ای ولی بیخود بهشت را زیر پای مادران قرار نداد ه اند ،خوشحال باش که فرزند بزرگ کرده ای ودر راه خدا داده ای وبدان که در روز قیامت در نزد فاطمه سربلند خواهی بود وچنان اجری –خواهی برد که شفیع همه فرزند انت در روز قیامت خواهی شد مقاومت داشته باش ،صبر راپیشه خود کن که صبر راه یاران خدا است
وهمه شما دوستان را به تقوا وپرهیز گاری دعوت می کنم ، بهوش باشید که دشمن تنها سلاحش تفرقه است ودر این راه بسیار سرمایه گذاری کرده است واگر بتواند در این راه پیروز شود مساویست بارکود انقلاب . انقلاب را تنها دردوراطراف خود به حساب نیاورید انقلاب اسلامی برای نجات بشریت از قید استعباد. استعمار واستثمار است ،در این راه دیانت باید در کنار سیاست باشد که جدا یی این دو ،انحراف محض است .صفوف خود را فشرده تر کرده وبه جمع خود قانع نباشید در عین حال که اشداء علی الکفار هستید رحماءبینهم باشید وسعی کنید با جذب انسانهای دیگر جای خالی شهیدان را پر کنید .واز همه دانش آموزان عزیزی که در محضر آنها کسب فیض کرده ام حلا لیت طلبیده وآنها را به استواری در اسلام وصیت می کنم ،بهوش باشید که آینده انقلاب درید توانای شما مومنان است که اگر به صلاح وسلاح مجهز شدید سند رهایی این ملت مظلوم را امضاء خواهید کرد ودر غیر این صورت خود دانید .در انتها از همه انسانها ئی که به نحوی با آنها سرکار داشته ام حلالیت می طلبم والتماس دعا دارم وتنها یک جمله می گویم آن اینکه : ۱- امامت وامام را فراموش نکنید .۲- دعا سلاح است با این سلاح به جنگ شیطان نفس روید . ۳- وارثان شهداء را فراموش نکنید
انا لله واناالیه راجعون .جنگ ، جنگ تا رفع فتنه درجهان .برافراشته باد پرچم توحید .مرگ استکبار جهانی ومزدوران داخلی او .
************************************
*دستخط معلم شهید غلامرضا ادبی مهذب
لاله ۲۵/۱۱/۶۰
یاران و همرزمان قدمها یتان همیشه استوار علیه کفرو نفاق زیرا لاله ها
همیشه برافراشته : ندا میدهند هیهات من الذلّه لاله هانموداری از سالها ظلم و ستم علیه اسلام و امتند نموداری از جورقابیلیان برای به؟ کشیدن قرآن و این نبرد خبر سرکوب لاله ها
همیشه برافراشته : ندا میدهند هیهات من الذلّه لاله هانموداری از سالها ظلم و ستم علیه اسلام و امتند نموداری از جورقابیلیان برای به؟ کشیدن قرآن و این نبرد خبر سرکوب لاله ها
لاله ها همیشه معطرند درتمام فصلهای سال درتمام روزگاران
ودر تمام زمانها پژواک صدای رسایشان ازدرودیوارشهربه گوش می رسد مرگ برطاغوت زنده باداسلام
لاله ها، غنچه های همیشه باورند وبدنبال خود سالهاست همراه می طلبند چون که همیشه بااین شعارزنده بوده اند
خون برشمشیرپیروزاست اری لاله ها، زندگان همیشه پیروزامتند زیرابدین باورند. کشتن وکشته شدن درهردوحال پیروزی است فلاح است استقامت درمقابل دشمن غداّربند
لاله ها فرزندان برگزیده اند وعاشقان ازبند رهیده فریادشان فریاددردسالها رنج ومشقت سالها اسارت ودربندی اری فریادشان فریادخلق ماست آرزوی نهفته دراعماق وجود تک تک گلهاست
صدای تکبیرشان ازلابلای دودوغبار هنوزرساست استقلال ،آزادی -جمهوری اسلامی
اری، اری برادران حبل الله نقطه عطف است علیه کفرونفاق
ولاله ها مبلّغ این فریادند زیرا که قلبشان مالامال براین باوراست که سنت خداحق است ولا یتغیر
زیرا ونریدان نمنّ علی الذّین استعفوافی الارض ونجعلهم ائمّه ونجعلهم الوارثین(سوره قصص آیه ۴)
خط لاله ها تداوگ خط کربلاست آنها حسینیان زمان ما هستندآنها سرود زیبای عشق را درروزگار ظلم ستم باخون خود نوشتن وباگلوله دشمن نواختند
کنون باماست که میندیشیم زینبی شدن وهرآنچه راکه لازینبی است
و بیاد مان باشد که لاله ها دردمارم رجعت می سرودند این سرود جاوید را (( تا انقلاب مهدی نهضت ادامه دارد))
والسلام رضا ادبی مهذب
*********************************************
خاطرات
…..زنش یک حالت بغض آلوده دارد می گوید مراقب خودش باش غلامرضا بچه ها دلشان برایت تنگ شده است . سعی کن زود تر بیایی ……. خلاصه صحبت تمام می شود نیمه شب می رسد . مادر به بچه ها که سراغ پدر می گیرند می گوید پدر به مسافرت رفته است از سفر به زودی بر می گردد . وقتی که بچه ها را به هر زحمتی شده می خواباند نا گاه صدای در می آید . آری نگاهش به در خیره می شود غلامرضا آمده است تا همسر را از نگرانی در بیاورد . وقتی زنش از او سوال می کند چرا به این زودی بر گشتی جواب می دهد درست است که من یک رزمنده اما وظیفه سنگین پدر بودن را تا زمانی که زنده هستم فراموش نمی کنم و دست در کیف کوله پشتی خود کرده یک گردن بند زیبا در می آورد وبه همسر هدیه می دهد به نشانه اینکه من همیشه به یاد تو هستم. با این کار قلب زن آرام می گیرد. بعد یک روز پیش بچه ها می ماند آنها را سرو سامان می داد. و فردایش بر می گردد …
…..وشب حمله که فرا می رسد او از خداوند می خوا هد که او را هم به خیل سبک بالان عاشق بپذیرد شب حمله است شب راز و نیاز شب ذکر و مناجات و نماز است. شب فتح و شب نصر وشب عجر که خیزد نور حتی متلعل فجر . تبار یکی فروزان است بدرش شب قدر است اگر دانیم قدرش ترس در جبهه ها غوغا است امشب تو. گویی شام عاشورا است امشب . و غلامرضا ادبی در وصیت نامه اش سفارش اکید دارند به اطاعت از فرمانهای رهبری و اینکه مبادارهبر را تنها بگذارید او به بچه ها یش و همسرش یاد داده است که غلام حلقه به گوش رهبر کبیر انقلاب امام خمینی باشند.این خانواده عزیز شهید نیز خوب پاسدار حریم شهید عزیز بودند و حرفش را با جان و دل شنیدند . خلاصه صحبت تمام می کنم در صورتی که اگر هزاران بار صحرا ها دفتر و دریا ها مر کب شود توانایی و طا قت ثبت عظمت شهید را ندارد . در وصف شهید هر چه کم است میهمان خدا گشته و مرغ حرم است .روزگارانی درازاین حدیث رسول اکرم (ص)درگوش جانها زمزمه میشد که دراخرالزمان(عج)خداوند خوبان امت مرا گلچین خواهد نمود.شهدای ادبی از چنین تباری بودند.زیرا رضا ادبی فرزند دوم خانواده و سومین شهید خانواده ادبیها بود.
در یکی از خاطراتش که درتاریخ ۱۴/۱۲/۶۴در دفتر خاطراتش گذاشته بود.زمانی بود که از شهید دوم خانواده اش علی ادبی خبر داده بودند که مفقود الاثر است البته شهید رضا ادبی مدت یک ماه از ماجرا باخبر بودولی به منزل خبر نداده بود.آن روز درمنزل بودیم که مادرش زنگ خانه را به صدا درآورد و وقتی فرزندش را دید با بغض و گریه او را درآغوش کشید و گفت می گویند علی مفقود الاثر گشته آیا درست است .و او مادر را درآغوش کشید و گفت فعلا هیچ چیز مشخص نیست و او را به صبر و صلوه که لفظ همیشگی او بود دعوت کرد.و درجایی در دفتر خاطراتش نوشته بود که خدایا مادر نمی داند که این ابتدای راه است و ابتدای راز است رازی که راهیان شب در سیاههای شب با او به گفته گو می نشینند و پیمان عشق می بندند.خداوندا به همه مادران صبر درمصائب عنایت بفرما.خدایا به پهلوی شکسته زهرای مرضیه چنان صبری به مادرم عنایت بفرما که مصیبت مرا تحمل نماید.و درتاریخ ۷/۱۱/۶۴ زمانی که مدت شش ماه از جبهه به منزل نیامده بود وقتی که وارد منزل شد دخترم زینب که دو نیم سال داشت و خیلی به او وابسته بود وقتی بعد از مدتی او را دید گفت (بابا باز به جبهه خواهی رفت یا نه ).او دراین تاریخ در دفتر خاطرات خود نوشته بود نمی دانستم به او چه بگویم نه که دروغ بود فقط گفتم فعلا هستم چه کنیم زمانی که خون هزاران شهید عاشق ندای هل من ناصرا سر میدهد نمی شود بی تفاوت بود و درخانه ماند و به اهل و عیال رسید کسی که هر روز میگوید ایاک نعبد و ایاک نستعین باید هم درمرحله عمل و هرچه به او بگویند انجام دهد زیرا زندگی آزمایش است و اگر در این امتحان رفوزه شدیم دیگر فرجی نیست . درتاریخ ۶۵/۱۰/۲۲ رمز امشب ( ثواب نماز ) الان که دارم این متن را یاد داشت میکنم درست راس ساعت ۱۱:۳۰ شب است هوا به شدت سرد بود و برف هم در حال ریزش است تاریکی هوا به حدی است که نمی توان حتی جلوی خود را مشاهده نمود روزی که گذشت روز بدی نبود زیرا درسی که امروز آموختم شاید بتوانم رهگشای باشد در طول زندگی و اینست که صبر و صلوه راه مردان خداست باید درمقابل مشکلات در مقابل زجر ناشی از راه پر خطر ولی پربهای الهی صابر بود تا به لقای او پیوست وگرنه التماس دعا باید در مصائب و نیایش به درگاه عدل الهی محکم و استوار بود و این همه تمرین و ممارست میخواهد .از رادیوی گیلان آمده بودند و می خواستند نفری از رزمندگان پیامی به امت خزب الله که نور چشم آقا امام زمان هستند بفرستند و من انتخاب شدم و گفتم :مردم پاسدار ارزشهای اسلام باشید پاسدار مکتب اسلام باشید و اطراف شهر و روستای خود فکر نکنید به دنیابنگرید فریاد رسای مظلومیت اسلام از اقصای نقاط آن به گوش می رسد بشنوید صدای امام (ره) راان تنفر الله نصیرکم و یثبت اقدامکم .انشاالله خداوند مارا خواستار واقعی اسلام فقاهت نمایند.انشاالله خداوند به همه ما توفیق زندگی رساله ای عطاء نماید و انشاالله خداوند به حرمت خون جمیع شهدای اسلام در این راه اگر سعادت داشتیم شهادت رانصیب ما بفرماید و صبر را دراین راه بی انتها پیشه ما گرداند. کردستان ۲۲/۱۰/ ۶۵
غلامرضا ادبی مهذب معارف اسلامی دبیرستان و معاونت پرورش شهرستان فومن بودند که بارها پستهای کلیدی مثل فرماندار و شهردار حتی قبل از مدیر کلی آموزش و پرورش به او پیشنهاد شده بود و وقتی به او میگفتم جامعه به شما و افکار شما نیاز دارد چرا قبول نمی کنید میگفتند این میزها خطرناک است .ولی عاشق مطالعه و تدریس بودند حتی در دبیرستان دخترانه که مشغول به تدریس بودند میگفتند سئوالاتی را که نمیتوانید بیان کنید بنویسید و نوشته ها رامی آوردند منزل به بنده می دادند و من جواب سئوالهای شرعی و احکام رابرایشان از رساله در می آوردم و مینوشتم و یادداشت را می بردم در کلاس .ایشان علاوه بر تدریس اولین کسی بودند که در فومن به عنوان سردار حزب الله مطرح بودند .کاپیتان تیم فوتبال در مسابقات و مکبر نماز جمعه شد و مداح اهل بیت (ع) بودند در همه ابعاد نقش به سزایی داشت .شبهای جمعه در منزل تفسی قرآن و جلسات تحکیم وحدت بین جوانان و حل مشکلات آنان بودند بچه ها در همه امور با او مشورت می کردند
شهدا زنده اند
مطالب مرتبط
شهید ولی فرزانه در سال ۱۳۶۴در منطقه کردستان به ندای حق لبیک گفته و در جهاد حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل آمد
ادامه مطلب
شهید بزرگوار سید محمد علی عابدینی گیلانی در سال ۱۳۱۶ از خانواده ای روحانی درروستای پیرپشته شهرستان لنگرود پا به عرصه وجود گذاشت و دوران ابتدایی را در لنگرود به ...
ادامه مطلب
موقع اذان که میشد،اگرمشغول هر کاری در پایگاه بود، از انجام آن کار دست بر میداشت و نماز می خواند . نه تنها خودش مقید به این کار بود ، ...
ادامه مطلب
شهید حسین فرزانه در سال ۱۳۶۰/۰۳/۰۴ در منطقه سوسنگرد به ندای حق لبیک گفته و در جهاد حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل آمد
ادامه مطلب
شهید گداعلی خوش روش
سردار رشید اسلام گداعلی خوش روش ماسوله فرزند شادروان قربانعلی و خیره نعمتی ماسوله به‌سال ۱۳۴۱ در شهر فومن زمینی شد. با پشت سرگذاشتن دوران خردسالی، ...
ادامه مطلب
گوشه هایی از زندگی
سید موسی نامجو در سال ۱۳۱۷ در بندرانزلی بدنیا آمد و پس از انجام تحصیلات ابتدایی و متوسطه به تحصیل در دانشکده افسری ادامه داد و افسری ...
ادامه مطلب
*سردار شهید حسین املاکی کیست؟
سردارشهید حسین املاکی در شب عاشورا سال ۱۳۴۰ در روستای کولاک‌محله شهرستان لنگرود در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز به دنیا آمد و پس از گذراندن دوران ...
ادامه مطلب
نگاهی به زندگی سرتیپ خلبان شهید "احمد پیشگاه هادیان"
امیر سرتیپ شهید "احمد پیشگاه هادیان" در خانواده‌ای مذهبی در بندرانزلی بدنیا آمد.
وی نماز خواندن را از پنج سالگی و روزه گرفتن ...
ادامه مطلب
سید محمد علی نوجوان ۱۳ ساله ای است که در آبان ماه سال ۹۰ به اتفاق خانواده اش عازم کربلا شد . رفتن به کربلا چنان شور و شوقی در ...
ادامه مطلب
پاسدار شهید غلامحسین زمانی سندی فرزند علیجان به سال ۱۳۳۹ در شهر فومن به دنیا آمد. این شهید والامقام که اولین فرزند خانواده خود بود، در سن هفت سالگی وارد ...
ادامه مطلب
نوشته شده در شهداي شاخص استان گيلان
یک دیدگاه